نحوه کاشت گوجه فرنگی و پرورش این گیاه

بیشتر افراد تمایل دارند که کاشت گوجه فرنگی را در محیط منزل تجربه کنند. این موضوع باید در قواعد و اصول خاصی انجام گیرد تا بیشترین ثمردهی را به همراه داشته باشد.

کاشت گوجه فرنگی در باغچه های کوچک نیز امکان پذیر است. ضمن اینکه کشت گلدانی آن نیز انجام می گیرد. خواص گوجه فرنگی سبب اهمیت کاشت این سبزی در محیط منزل شده است.

پرورش گوجه فرنگی در شرایط خاص نیز ممکن است. به عنوان مثال این سبزی در محیطی بدون خاک و با استفاده از کودهای شیمیایی قادر به حیات است. البته این روش ها خیلی مطلوب نمی باشند.

کسانی که با کاشت گوجه فرنگی آشنا هستند، با تفاوت کشت ارگانیک و تجاری این سبزی آشنایی دارند. نمونه ارگانیک این سبزی دارای طعم بهتری نسبت به نمونه تجاری آن می باشد.

مراحل قبل از کاشت گوجه فرنگی

برای برداشت عالی گوجه فرنگی ابتدا بر روی بذر متمرکز شوید. خرید بذر این سبزی را از فروشگاه های معتبر انجام دهید. برای بذر این گیاه از نمونه های گرده افشانی شده یا ژنتیکی بهره مند شوید.

اگر این بذر از یک گیاه پیوندی و کنترل شده تهیه شده باشد، نتیجه کاشت گوجه فرنگی متفاوت خواهد بود. پس در انتخاب بذر مناسب دقت به خرج دهید.

ژنتیکی

چنین بذرهایی اشاره به گوجه هایی دارند که بدون تغییر کاشت شده اند. این گوجه ها در نوع خالص قرار می گیرند. نمونه دو رگه این بذرها ترکیبی می باشند.

شناخته شده

این روش بر حسب زمانی است که گیاه به ثمر می رسد. این نوع گیاهان در چند هفته به ثمردهی می رسند. نمونه گوجه فرنگی های ناشناخته در تمام فصل قادر به ثمردهی می باشند. این پروسه تا رسیدن به سرمای هوا ادامه دارد.

گوجه فرنگی ها از نظر وضعیت ظاهری به چهار دسته کروی، گیلاسی، کبابی و خمیری دیده می شوند. کاشت گوجه فرنگی به موارد مصرف شما بستگی دارد. اگر قصد دارید از این گوجه ها برای تهیه سس بهره مند شوید، بهتر است نوع کبابی و خمیری آن را بکارید. گوجه های گیلاسی کوچک هستند و بیشتر برای تزیین و سالاد مورد توجه قرار می گیرند.

تهیه بذر گوجه فرنگی

گوجه فرنگی را از وسط به دو نیمه تقسیم نمایید و آن را درون یک کاسه با دهانه بزرگ بگذارید. با این کار، سطحی از قارچ ها بر روی دانه ها دیده می شود. این نگه داری از بیماری های مربوط به بذر جلوگیری می کند و بر روند رشد گوجه فرنگی تاثیر می گذارد.

اگر چندین ظرف از بذرهای مختلف گوجه فرنگی را در اختیار دارید، بهتر است آن ها را با برچسب از یکدیگر شناسایی کنید. توجه داشته باشید که درپوش بر روی ظرف نگذارید. چون سبب عدم دسترسی به اکسیژن خواهد شد.

برای نگه داری این ظرف محیط مناسبی را انتخاب کنید. این محیط باید بدون نور و تقریباً گرم باشد. برای نتیجه بخش بودن این تخمیر، محتویات داخل ظرف را به هم بزنید. این کار به منزله شکل گیری سطح قارچی بر روی گوجه ها انجام می گیرد. برای رویت این قارچ ها حدود ۲ یا ۳ روز صبر کنید. بذرهای گوجه فرنگی کمی بعد از شکل گیری قارچ ها باید برداشت گردند. در غیر این صورت ممکن است جوانه بزنند.

برای برداشت بذرها، از یک دستکش کمک بگیرید و با آن لایه قارچی را کنار بزنید. در این صورت دانه ها در قسمت تحتانی کاسه نمایان می شوند. حالا باید به محتویات داخل کاسه آب بیفزایید. منتظر بمانید تا بذرها در قسمت تحتانی جای بگیرند و قسمت های دیگر بر روی صافی بمانند. حالا بذرها را بر روی صافی جمع کنید و در آخر آن ها را با آب بشویید.

دانه ها را باید بر روی یک سطح مناسب قرار دهید تا خشک شوند. بهتر است این سطح پارچه یا کاغذ نباشد. چون جدا کردن بذر را مشکل خواهد نمود. بذرهای خشک شده را در یک مکان بدون نور و خنک بگذارید. این محیط می تواند یک ظرف دربسته در یخچال باشد. بذرها نباید در فریزر قرار بگیرند. چون در این صورت صدمه خواهند دید.

نحوه کاشتن گوجه فرنگی

برای کاشت گوجه فرنگی آخرین یخبندان را در نظر بگیرید. ۶ تا ۸ هفته قبل از یخبندان اقدام به تکثیر گوجه فرنگی نمایید. در این شرایط محیط منزل را برای کاشت انتخاب کنید. برای این کار از گلدان های پلاستیکی و … استفاده کنید.

برای پر کردن این ظرف های پلاستیکی از خاک مرطوب کمک بگیرید. البته می توانید از خزه نیز برای پرورش گوجه فرنگی استفاده کنید. این خزه باید آبیاری شود. بعد از این مرحله، ۲ یا ۳ عدد بذر گوجه فرنگی در خاک بکارید. این عمق باید در یک تا ۴ اینچی عمق خاک باشد.

اصول پرورش گوجه فرنگی

گیاه گوجه فرنگی بعد از سر در آوردن از خاک رشد سریعی خواهد داشت. اگر قصد انتقال گوجه فرنگی را به محیط بیرون دارید، باید منتظر بمانید تا به ۶ اینچ برسد. ضمن اینکه فضای خوبی برای پرورش گوجه فرنگی وجود داشته باشد.

دمای هوا باید به گونه ای باشد که امکان انتقال گوجه فرنگی به محیط باغچه فراهم گردد. هماهنگ شدن این گیاه با شرایط جدیدش باید از یک هفته قبل شروع شده باشد. ابتدا گیاهان را در نور خورشید و آن گاه در منطقه سایه بگذارید.

این گیاهان باید ساعاتی را در فضای باز قرار بگیرند و کم کم به این شرایط عادت کنند. ساعت قرار گیری ابتدا باید در حد یک یا ۲ ساعت باشد و آن گاه بیشتر شود.

خاک در نظر گرفته برای کشت گوجه فرنگی مانند کاشت بادمجان اهمیت زیادی دارد. این خاک باید از مواد مغذی و زهکشی مناسب برخوردار باشد. با به کارگیری خزه، زهکشی خاک مناسب می شود. خزه قابلیت ترکیب با کمپوست یا خاک برگ را دارد. برای بهره مندی از خزه، نصف خاک را با نسبت برابر خزه نارس میکس نمایید.

میزان اسیدیته خاک برای کاشت گوجه فرنگی باید بین ۶ تا ۷ باشد. اگر این سطح کمتر از ۶ است، باید مقداری آهک دولومیت به آن اضافه نمایید. اگر میزان اسیدیته خاک بیشتر از ۷ باشد، باید دانه های سولفور را به خاک اضافه کنید.

برای قرار دادن نهال در خاک یک گودال مناسب حفر نمایید. این گودال باید در حدی باشد که حدود ۱ تا ۴ اینچ از گیاه از خاک بیرون بماند. در داخل گودال مواد آلی اضافه کنید. این کار به رشد بیشتر گیاه منجر خواهد شد.

برای کود دهی از کودهای گیاهی کم نیتروژن(غلیظ) یا کود مرغی کمک بگیرید. کود دهی باید ماهی یک بار تکرار شود. بهتر است برای استقرار گیاه از یک چوب استفاده کنید. این مسئله سبب استحکام ساقه و میوه گیاه گوجه فرنگی خواهد شد. این گیاه معمولاً هر ۴ تا ۷ روز آبیاری می شود و از این نظر شبیه به کاشت سیب زمینی می باشد.