کاشت چای سبز را به طور کامل یاد بگیرید

چای در واقع یکی از انواع گیاهان می باشد که از نظر آب و هوایی در مناطق گرمسیر و مرطوب رشد می کند. خاک مورد نیاز برای رشد آن باید حالت نفوذ پذیری داشته باشد. همچنین نرم و عمیق باشد. چای در انواع مختلفی وجود دارد که بر همین اساس قصد داریم در این مطلب شما عزیزان را با نحوه کاشت چای سبز و سایر نکات مربوط به آن آشنا کنیم.

نحوه کاشت چای سبز

چای سبز در واقع گونه ای از انواع چای می باشد که اولین بار در چین مورد استفاده قرار گرفت. بیشترین سطح تولید این نوع چای مختص به این کشور می باشد. چای سبز دارای خواص و ویژگی های فراوانی می باشد که همین موضوع باعث شده افراد به خوردن این نوع چای روی بیاورند. کاشت چای سبز نیاز به شرایط آب و هوایی مخصوص به خود را دارد.

شرایط رشد چای سبز :

این شرایط مخصوص به دو گروه رشد در آفتاب و رشد در سایه تقسیم بندی می شود. برای تولید شاخه و برگ های جدید باید ردیف های چای به طور مرتب هرس گردند. برداشت چای در طول سال به طور معمول سه مرتبه انجام می گیرد.

خاک مناسب :

چای سبز محیط اسیدی را می پسندد. این چای برای رشد به عناصر آلومینیوم و منیزیم نیازمند است.خاک مناسب برای کاشت چای سبز لوم شنی می باشد. باید توجه داشته باشید که این خاک دارای زهکش مناسب باشد.

رطوبت و آب :

برای پرورش چای سبز باید مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری را انتخاب کنید. مناطقی که در سال میزان بارندگی آنها بیش از ۱۲۵ سانتی متر است، مناسب ترند.

نحوه تکثیر چای سبز :

تکثیر و ازدیاد چای سبز به طور معمول به چند شیوه انجام می شود. یک روش آن به وسیله تولید مثل جنسی صورت می گیرد به این شکل که بذر چای در زمین کاشت می شود. روش دیگر تکثیر غیر جنسی می باشد که در این روش تکثیر با استفاده از قلمه زنی و خواباندن شاخه انجام می گیرد. گاهی اوقات و در موارد استثنایی تکثیر با استفاده از پیوند زدن انجام می شود.

فرآوری چای سبز :

چای سبز به روش های گوناگونی از جمله حرارت دهی، خشک کردن در آفتاب، بخار دهی و … فرآوری می شود. به گونه ای که حداقل فرایند اکسیداسیون در آن رخ دهد. چای فرآوری شده aracha نام دارد و درون یخچال با کمترین رطوبت نگه داری می گردد. برای بدست آوردن چای سبز عمل تخمیر انجام نمی گیرد و برگ های آن با حداکثر دما بخار دهی می گردند. هدف از فرآوری در واقع جلوگیری از حذف حداکثر میزان پلی فنل و آنتی اکسیدان ها در آن می باشد.

ویژگی ها و خواص چای سبز :

این گونه چای برای تقویت قوای ذهنی بسیار مفید می باشد. برای درمان برخی از اختلالات گوارشی همانند اسهال، استفراغ و همینطور برای سردرد، پوکی استخوان، کاهش وزن و انواع سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.

از برگ های چای سبز نیز به عنوان ادویه، مکمل های غذایی و همچنین در مواد آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از بانوان برای درمان و مبارزه با ویروسی که منجر به ایجاد زگیل تناسلی می گردد. از این نوع چای استفاده می کنند.

این نوع چای کاربردهای فراوانی دارد که می توان به درمان التهاب روده ای، بیماری های قلبی و عروقی، پوسیدگی دندان، سنگ کلیه، کاهش فشار خون و آسیب های پوستی اشاره کرد.

بعضی از افراد به جای نوشیدن چای سبز آن را به شکل ضماد بر روی محل سوختگی ناشی از آفتاب می مالند. این کار در واقع مانع از سرطانی شدن پوست می شود. از انواع کاربردها و مزایای دیگر چای سبز که می توان به آن اشاره کرد استفاده از کمپرس این چای برای رفع پف چشم ها، سردرد و متوقف نمودن خونریزی لثه ها می باشد.

امروزه با استفاده از چای سبز آب نبات هایی درست می کنند که برای درمان و بهبودی بیماری های لثه بسیار مفید می باشد. طبق تحقیقات انجام شده نوشیدن سه فنجان چای سبز در طول روز خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش می دهد.

بانوانی که روزانه به طور مرتب چای سبز مصرف می کنند. خطر ابتلا به سرطان تخمدان به میزان کمتری آن ها را تهدید می کند. چای سبز در واقع دارای مقادیری پلی فنل و کافئین بوده که از این طریق میزان متابولیسم بدن را حدود ۴ درصد افزایش می دهد. بدون این که باعث افزایش و بالا رفتن فعالیت قلب گردد. هم چنین می تواند از عصبهای بدن در مقابل ابتلا شدن به انواع اختلالات و نارسایی ها محافظت نماید.

در چای سبز مقادیر مختلفی ویتامین C و E وجود دارد. میزان فلاونوئیدی که در یک لیوان چای سبز وجود دارد خیلی بیشتر از میوه های تازه و سبزیجات می باشد که ممکن است این مقدار در اثر شرایط آب و هوایی مختلف تغییر کند. چای سبز  همانند رازیانه باعث کاهش وزن و مقدار چربی موجود در بدن در مدت زمان معین می شود.

عوارض جانبی :

طبق مطالعات انجام شده و شواهدی که در این زمینه وجود دارد استفاده بیش از حد از چای سبز موجب تنش اکسیداتیو در کبد می گردد. به طور معمول اگر چای سبز به میزان کمتری مصرف گردد عوارض زیادی ندارد. مصرف این نوع چای در بعضی از افراد می تواند موجب یبوست گردد. استفاده بیش از ۵ فنجان از این چای در طول روز به دلیل وجود کافئین عوارض گوناگونی را به همراه دارد.

این عوارض عبارتند از : سردرد، مشکلات خواب، بی قراری، عصبی بودن، تپش نامنظم قلب، لرزش، اسهال، استفراغ، گیجی سر، سوزش قلب، صدای زنگ در گوش و دست پاچگی.

خوردن بیش از حد چای سبز موجب جذب کمتر آهن در خون می گردد. خانم های باردار و شیرده نباید در طول روز بیشتر از دو فنجان چای مصرف نمایند. افرادی که دچار کم خونی هستند نباید به مقدار زیادی چای سبز استفاده نمایند. چرا که موجب افزایش و تشدید روند این بیماری می گردد. افرادی که به اختلالات عصبی مبتلا هستند، باید با احتیاط زیادی این نوع چای را استفاده نمایند. چرا که کافئین موجود در آن باعث افزایش علائم بیماری های عصبی می گردد.

افرادی که به اختلالات و نارسایی های زیر مبتلا هستند مصرف این نوع چای را باید حتما تحت نظر پزشک انجام دهند: بیماری های قلبی، اختلالات خونریزی، اسهال، کوری تدریجی، فشار خون بالا، بیماری کبدی، پوکی استخوان، دیابت، سندروم روده تحریک پذیر.

استفاده همزمان شیر همراه با چای سبز در واقع خواص درمانی آن را در رابطه با بیماری های قلبی عروقی کاهش می دهد. همچنین مصرف این نوع چای همزمان با خوردن قرص آهن، الکل، فولیک اسید، داروهای درمان دیابت و گیاه افدرا باید با احتیاط خیلی زیادی انجام گیرد.

گیاهان دارویی هریک خواص و ویژگی های خاص خود را دارند. همچنین نحوه و میزان مصرف آنها باهم متفاوت اند. برای تاثیر گذاری صحیح باید به طور صحیح مصرف شوند. مثلا اکالیپتوس که فقط از بخار آن استفاده می شود و نوشیدن آن توصیه نمی شود.

امیدواریم که در مطلب ارائه شده با نحوه کاشت چای سبز و خواص و عوارض آن به طور کامل آشنا شده باشید و این مطلب مورد پسند شما عزیزان قرار گرفته باشد.